De kerktoren is door Jan de Vries en collega’s grondig schoongemaakt. Dat was wel weer eens nodig! Ook de muur bij de hemelwater afvoer is samen met de dak afvoer schoongemaakt. Hulde!

Wilgensproonk oaver de Regge

Op donderdag 8 april ‘doopte’ ik de door mij geplante wilgenteen met de naam ‘Ontmoeting” als onderdeel van het project Wilgensproonk oaver de Regge.

Nadat de gemeente Hof van Twente recentelijk het terrein van de voormalige N.V. Twentsche Stoomblekerij (TSB) heeft aangekocht zijn aan de Gruttostraat in Goor de bouwhekken verwijderd bij een perceeltje waar ooit een ambtswoning van de stoomblekerij heeft gestaan. Gedurende vele jaren heeft daar de familie Poortman gewoond.

 Na het verdwijnen van de bouwhekken wilde buurtbewoner Gerrit Klaassen het tot beukenbosje vergroeide perceel terugbrengen in een natuurlijker staat. Allereerst deed hij dat door ter plekke al het zwerfvuil op te ruimen. Gaandeweg en met de hulp van enkele kenners leerde hij ecologische en historische karakteristieken van het terrein nader kennen. De aangrenzende watergang tussen de retentievijver in de wijk Hiltjesdamweide en de Boven-Regge biedt een unieke biotoop waarbij bosperceel en rivierdal visueel met elkaar te verbinden zijn. Voor een verdere uitvoering nam hij contact op met buurtbewoners, kenners, kennissen en op het project betrokken instanties.

In een paar maanden tijds heeft een en ander geleid tot een wilgenaanplant-project dat zijn aanvang nam vanuit de woonwijken Hiltjesdamweide en De Hogenkamp, gelegen aan weerszijden van de Regge. De wilgenrij begint aan de noord-oostkant van de Regge en krijgt – met de stroom mee – een vervolg aan de oostzijde van het riviertje. Middels een oversteek, de zogenoemde ‘sprong over de Regge’, hier ook ‘wilgenhaak’ genoemd, vormt de jonge bomenrij een zichtbare, haakse verbinding van de westkant van de Regge met de oostoever.

Voor het planten van de wilgentenen heeft Gerrit Klaassen een groot aantal mensen uitgenodigd: wijkbewoners, kinderen van nabijgelegen basisscholen, vertegenwoordigers uit verschillende maatschappelijke geledingen en culturen, jongeren en ouderen, mensen die actief zijn in onderwijs, geestelijke gezondheidszorg, geloofsgemeenschappen, vrijwilligerswerk, (klein)kunst, theater, cultuur, literatuur, journalistiek, kleine ondernemingen, horeca, openbaar bestuur en verenigingsleven (o.m. historie, school- en volksfeesten, muziek, sport). Oudkomers en nieuwkomers, mensen uit Goor, uit de Hof van Twente, maar ook uit de andere gemeenten die aan de Regge liggen en ook mensen uit de Euregio. Zo werd dit project niet alleen een ecologische verbinding, maar ook een verbinding tussen mensen, culturen. Dit juist in een periode waarin de ontmoeting tussen mensen bijna onmogelijk was, zeker tussen mensen uit verschillende ‘groepen’. Inmiddels zijn er 65 wilgentenen geplant.

Op maandag 25 januari mocht ik de vijfde wilgenteen planten. Vele wilgentenen volgden, waarbij ook het gebruik ontstond om de wilgenteen een naam te geven. Tijdens de voorlopige afsluiting van het project op 8 april heb ik de wilgenteen van de Hofkerk alsnog ‘de Ontmoeting” gedoopt, waarbij ik het gedicht ‘Zoveel Goeds’ van Marijke de Bruijne heb voorgelezen.
De ontmoeting verwijst naar de verbinding die is gemaakt tussen zoveel mensen en culturen in dit project, maar ook naar de toekomstige ontmoetings-activiteiten die hieruit voort (kunnen) komen. En uiteraard naar één van de sleutelwoorden uit de Hofkerk zelf. Dit project verbindt ons streven een Groene Kerk te zijn met de ontmoetingsactiviteiten in de Hofkerk en Klokkenkamp en vandaar uit ook in de samenleving (Dag van de Dialoog, Kleurrijk in de Hof).

De nieuwsbrieven over dit project zijn wekelijks verschenen in het Hofweekblad, maar terug te vinden op http://www.twentsetaalbank.nl/media/teksten/20519.html

ds. Wim de Jong

Jan Daling, Wout Klok, Herman Wilbrink, Henk Buitenhuis en Henk Jelsma hebben zich ingespannen om de kerkvloer weer ‘als nieuw” te krijgen. Hulde!

Om 19.00 uur werd er gestart met de online bakactiviteit. Via Zoom volgden de jongeren Irina’s aanwijzingen. Stap voor stap totdat de Gata (Armeens gebak) twee uur later de oven in ging. En de gelukzaligheid m.b.t. de smaak werd even later via de app groep vol enthousiasme gedeeld!