Als kerk op weg naar Pasen in tijden van corona – 30 mrt

Als kerk op weg naar Pasen in tijden van corona

Het is een hele bijzondere tijd waarin we leven. Een tijd die we zo nog niet hebben meegemaakt, waarin een groot deel van het openbare leven plat ligt, waarin zoveel oudere en kwetsbare mensen langere tijd in hun eigen huis moeten blijven zonder veel contacten. Waarbij de mensen in de verpleeghuizen helemaal geen bezoek meer mogen ontvangen. Het brengt veel verdriet, angst en onzekerheid met zich mee.

Ik schrijf dit stukje op de dag nadat bekend is gemaakt dat er tot 1 juni geen bijeenkomsten gehouden mogen worden. Langzaam begint door te dringen wat dit betekent. Geen feestelijk Pasen in de kerk en Pinksteren (1 juni) valt op het randje.

Zondag 22 maart hebben we de eerste kerkdienst zonder bezoekers gehouden. Een vreemde gewaarwording om voor een lege kerk te staan. Toch voelde ik me sterk verbonden met alle mensen in de gemeente, of ze nu wel of niet mee konden kijken via internet. De berichten die ik na afloop van de dienst ontving gaven aan dat velen van jullie deze verbondenheid op een zelfde manier hebben ervaren. Alle berichtjes, mailtjes, kaartjes en telefoontjes die ik in de afgelopen weken ontving hebben mij er weer eens bij bepaald hoe verbonden we met elkaar zijn in de Hofkerk. Ze betekenden voor mij een grote steun. En daarbij heeft ook de inzet en steun van zoveel vrijwilligers die allerlei taken hebben opgepakt diep geraakt.

De kerkdiensten zullen in ieder geval tot 1 juni helaas alleen via internet mee te beleven zijn. Het adres is: https://kerkdienstgemist.nl/stations/1418-Hofkerk-Goor

Voor de mensen die geen beschikking hebben over internet verwijs ik graag naar de kerkdiensten die er op de TV te zien zijn en in het bijzonder de diensten op RTV Oost.

Alle pastorale vrijwilligers en bezoekers proberen zo veel mogelijk telefonisch contact met oudere en kwetsbare gemeenteleden te houden. In deze contacten wordt ook gevraagd of men het redt als het gaat om boodschappen en andere praktische zaken. Zo hebben we met de inzet van vrijwilligers al een aantal mensen kunnen helpen.

Maar het is altijd mogelijk dat niet iedereen is bereikt, ook omdat we niet van iedereen telefoonnummers hebben. Heeft u behoefte aan contact of kent u iemand die dat heeft, neem dan gerust contact met mij op.

De maaltijdgroepen konden ook niet meer doorgaan. Maar ook hier wordt door de gastheren en gastvrouwen telefonisch contact gehouden met de gasten.

Daarnaast ondersteunt de diaconie van onze gemeente de mensen die afhankelijk waren van de voedselbank. Toen de voedselbank stopte met leveren werden mensen doorverwezen naar Doors Wide Open. Deze organisatie kwam hierdoor echter levensmiddelen te kort om iedereen te helpen. In overleg ook met welzijnsorganisatie Salut zorgt de diaconie nu dat Doors Wide Open genoeg levensmiddelen heeft.

Ook heeft de diaconie zich aangemeld bij het landelijk platform nietalleen.nl. Op dit landelijke platform kan ieder zich melden die een praktische vraag heeft (boodschappen, hond uitlaten, etc.) of behoefte heeft aan een luisterend oor. Alle vragen uit Goor en directe omgeving komen dan bij de diaconie van Goor terecht.

Veel mensen hebben al laten weten wat te willen doen als het nodig is. En dat beeld zien we eigenlijk in heel de samenleving terug, dat mensen oog hebben voor de mensen die het door deze crisis wel heel moeilijk hebben én ook oog hebben voor de mensen die op verschillende manieren zorg verlenen.

En dwars door alle onzekerheid en verdriet van deze tijd heen is dat een lichtpunt om bij stil te staan. Wij zijn een kerkelijke gemeente die leeft van de verhalen van geloof, hoop en liefde. Die gelooft in een God, wiens Naam is: Ik ben er bij, Ik ben aanwezig. Juist nu in deze crisistijd zien we die liefde en die aanwezigheid terug in onze hele maatschappij. Daar waar mensen zorg dragen voor anderen, daar waar mensen proberen het leed te verzachten, daar waar mensen anderen laten weten: we denken aan je, kan ik iets doen voor je?

De gevolgen van deze crisis zijn nog onbekend, maar wat nu al opvalt is dat mensen opeens een lege agenda hebben, een lege tijd hebben. Een leegte, een stilte die ook uitnodigt tot bezinning. We lezen in deze periode de verhalen uit het Bijbelboek Exodus, waarin de slaven door Mozes met Gods hulp uit Egypte worden bevrijd en naar de woestijn worden geleid. Hier in de leegte en stilte van de woestijn geeft God hen de tien geboden. Tien woorden om mee op weg te gaan naar het Beloofde land.

Zou de stilte en leegte van deze tijd ook een uitnodiging en kans  zijn om ons te bezinnen waar we in ons leven op vertrouwen, waar we onze hoop op stellen?

We gaan op weg naar Pasen, het feest van de Opstanding uit de dood, de Opwekking uit een doods leven. Juist in deze tijd dat we het Paasfeest op een hele andere manier moeten vieren kan de betekenis hiervan ons moed en vertrouwen geven.

Geloof en vertrouwen dat we in alles wat ons overkomt niet alleen worden gelaten, dat er een God is wiens Naam is Ik ben erbij. Hoop ook dat we als mensen, als wereld, door deze crisis heen zullen komen en Liefde, die juist nu op zoveel plekken zichtbaar is, die ons draagt.

Vanaf deze plek wil ik iedereen in zijn of haar persoonlijke situatie veel sterkte wensen in deze tijd. Aarzel niet om contact met mij op te nemen of met iemand anders van de kerkenraad als er vragen of zorgen zijn. Ik wens ieder een bijzondere Paastijd toe, waarin gevoeld mag worden dat het Licht sterker is dan de duisternis.

Vrede en alle goeds,

ds. Wim de Jong